ระบบคลังข้อมูลวิจัย

ชื่อบทความ : ดุษฏีนิพนธ์ : รูปแบบการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรคของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี

สาขาบทความ : พระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาองค์ประกอบการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรคของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี ๒) เพื่อพัฒนาและตรวจสอบความตรงของรูปแบบการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรคของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี และ ๓) เพื่อประเมินรูปแบบการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรคของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี ใช้วิธีวิจัยผสมวิธีแบบพหุระยะ แบ่งเป็น ๓ ระยะ คือ ระยะที่ ๑ การวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญในการสัมภาษณ์ คือ ผู้ทรงคุณวุฒิทางศึกษา ได้จากการเลือกแบบเจาะจง จำนวน ๑๒ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการสร้างข้อสรุปแบบอุปนัย ระยะที่ ๒ การวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามเพื่อตรวจสอบความตรงของรูปแบบ กลุ่มตัวอย่างที่เป็นผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอน จำนวน ๒๖๕ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติแบบบรรยายสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน วิเคราะห์เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และวิเคราะห์ขนาดอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมโดยโปรแกรม LISREL และระยะที่ ๓ การวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสนทนากลุ่ม โดยผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการบริหารสถานศึกษา จำนวน ๙ รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และประเมินรูปแบบฯ ที่พัฒนาขึ้น ด้วยการใช้แบบประเมินเพื่อตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อเรื่อง จำนวน ๕ คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ผลการวิจัยพบว่า ๑. องค์ประกอบการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรคของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี พบว่า องค์ประกอบที่แสดงความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ประกอบด้วย ๕ องค์ประกอบ ได้แก่ ๑) คุณลักษณะและคุณสมบัติของผู้เรียน ๒) ความพร้อมการจัดการสอนของครูผู้สอน ๓) สภาพแวดล้อมและบรรยากาศในการเรียนรู้ ๔) บุพนิมิตแห่งมรรค และ ๕) การเรียนรู้อย่างมีความสุข ๒. รูปแบบการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรคของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี ที่พัฒนาขึ้น มีองค์ประกอบที่เป็นปัจจัยสำคัญและมีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุและผลที่จะนำไปสู่การเรียนรู้อย่างมีความสุขนั้น มี ๕ องค์ประกอบ ได้แก่ ๑) คุณลักษณะและคุณสมบัติของผู้เรียน ๒) ความพร้อมการจัดการสอนของครูผู้สอน ๓) สภาพแวดล้อมและบรรยากาศในการเรียนรู้ ๔) บุพนิมิตแห่งมรรค และ ๕) การเรียนรู้อย่างมีความสุข และผลการตรวจสอบรูปแบบๆ มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = ๑๗๙.๓๗, df = ๑๒๘, p = ๐.๐๕๑๘, GFI = ๐.๙๕๒, AGFI = ๐.๙๔๕, RMR = ๐.๑๙๑) มีค่าสัมประสิทธิ์พยากรณ์ (R-SQUARE) ของสมการโครงสร้างตัวแปรภายในแฝงของการเรียนรู้อย่างมีความสุข (LH) เท่ากับ ๐.๗๗๖ แสดงว่า คุณลักษณะและคุณสมบัติของผู้เรียน ความพร้อมการจัดการสอนของครูผู้สอน สภาพแวดล้อมและบรรยากาศในการเรียนรู้ และบุพนิมิตแห่งมรรค สามารถส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรค อธิบายความแปรปวนของการเรียนรู้อย่างมีความสุขได้ ได้ร้อยละ ๗๗.๖๐ และยังพบว่า ตัวแปรบุพนิมิตแห่งมรรคเป็นตัวแปรส่งผ่านของรูปแบบฯ ที่พัฒนาขึ้น ผลการประเมินรูปแบบการส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขตามหลักบุพนิมิตแห่งมรรคของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี ด้วยการสนทนากลุ่มพบว่า ทุกองค์ประกอบมีความเหมาะสม และผลการตรวจสอบด้วยค่าดัชนีความตรงเชิงเนื้อเรื่อง พบว่า รูปแบบฯ ที่พัฒนาขึ้นมีความเหมาะสม มีความถูกต้อง มีความเป็นไปได้ในการปฏิบัติและสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ และสามารถสรุปองค์ความรู้จากการวิจัยคือ POSSIBLE Model

ผู้แต่ง : พระมหาชวลิต โฆสชโว (โภควรากร)

ผู้แต่ง(ร่วม)

ปีที่เผยแพร่ : 2567

ได้รับการสนับสนุน/ต้นสังกัด : วัดพระธรรมกาย

สถานที่จัดเก็บ : ศูนย์สื่อการเรียนรู้พระพุทธศาสนา สำนักการศึกษา วัดพระธรรมกาย

ไฟล์ .pdf : เปิดไฟล์บทความ

จำนวนการอ่าน 196 ครั้ง